Daleko

Spoczęły gdzieś za górą zmartwień

Skrzydła wiary, podcięte

U jej podnóży, czekam już tylko na wiatr nadziei

Spoczęły gdzieś za górą zmartwień

Wszelkie wspaniałe uczuć sylwetki

U jej podnóży, ogień rozpalam, by do siebie spowrotem je przywołać

Spływa obficie po górze zmartwień

Potok złudzeń mieszanych z wiarą

U jej podnóży czerpię zachłannie

Wiem dobrze gdzie jestem , lecz zapominam kim .