Menu
Gildia Pióra na Patronite

Spadł z obłoków śnieżnobiałych
Anioł,
na ziemię błotem i obłudą pokrytą.
Szukał
miłości i piękna nieskalanego.
Znalazł
hipokryzję brudami karmioną.
Spotkał człowieka,gdy szlochał...
Wśród tłumu słyszał krzyk samotności...
Człowiek krzyczał!
Anioł przytulił...
ale było za późno!

19 411 wyświetleń
295 tekstów
23 obserwujących
  • kati75

    10 March 2018, 10:16

    niesamowite!!!

  • I.Anna

    19 February 2013, 13:55

    no tak i było mi się odzywać ... galimatias... tak niech tak będzie i chyba o to mi chodziło jak to pisałam

  • awatar

    19 February 2013, 13:52

    wiem co chciałaś opisać
    ale dla mnie semantyczny i symboliczny galimatias

  • scorpion

    18 February 2013, 10:21

    No jak to? Utwór bardzo wartościowy. Brać przykład wypada, co by anioł za późno złazić nie musiał...

  • I.Anna

    18 February 2013, 10:08

    dziękuje serdecznie, a nie byłam przekonana czy to coś jest warte

  • scorpion

    18 February 2013, 10:03

    :)

  • scorpion

    18 February 2013, 09:52

    Pięknie... Aż szkoda, że nie wiersz :)