Menu
Gildia Pióra na Patronite

moja złota

snujesz się mgłami pod oknem
choć nikt na ciebie nie czeka
od stóp do głów przemoknięta
strącasz gwiazdy czekaniem

pochylasz się nad nad nami
złotych liści litanią

a kiedy samotnie o zmierzchu
ścinasz szronem róże w ogrodzie
zamykamy się
przed twoim chłodem
i naszym przemijaniem

137 939 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • 19 October 2019, 22:00

    Też uważam, że mogłaś zostawić i... napisać drugi... :)
    Dobranoc. :))

  • kati75

    17 October 2019, 08:21

    Ta wersja ma już juz inny klimat,ale spoko tamto zapisałam sobie w myślach;-)Każdy z nich jest piękny;-)Pozdrówka

  • giulietka

    17 October 2019, 05:23

    Kati, widać lepsze wrogiem dobrego.:)
    Ale już nie mam sił na poprawki, nie leży mi ten wiersz wcale, tym bardziej dziękuję za opinię.
    Miłego!;)

  • kati75

    16 October 2019, 18:20

    A czemu zniknęło tamto zakończenie?Madziu oryginał był lepszy :-)