***

Słowa hymnów przełykane
niczym drut kolczasty
- cisną się łzy bólu i rozpaczy.

Uderzając głową o własne echo krzyku,
niosę ten dar - serce - na zwykłym talerzu.
A więc zjedzcie je! Pożryjcie w całości!

Niech wasz przeogromny głód
nasyci niespełnionych marzeń stos,
egoizm ludzkości.

Próbuję płynąć dalej
na żaglówce lęku...

Odnalazłam miłość
- ukrytą gdzieś głęboko w ludzkim sercu.