Zatrzymaj

Słońce
Wstając w diamentowych kroplach rosy
Obnaża swą twarz
Za spalinami miasta oddechu
Budzi mnie

Krzewów zamglonym spojrzeniem
Ptaków śpiewem
Pod kołami
Rankiem tańczy
A ja wdycham szklane powietrze

Poukładana snem
Bukiet marzeń przepastnych tkam jeszcze
Szafot zieleni
Środkowym palcem wskazuje mi pęd
By słońcem się toczyć

Nie chcę!
Duszą i ciałem ... nie chcę!!!
Ciszę spojrzeniem wołam!
Pod wiaduktem słowika
Wbita w asfaltową dżunglę konam

Zapomnianym chwastem
Roztarganym warkoczem łąk żywota
Rozłóż skrzydła
Mój dzień
Czerwonymi łzami odchodzi