Łajdaku spod Burberry

Skromny człowiek chowa twarz w dłoniach
Zraniony nożem zwykłych słów
Łzy zdają się być śmiechowiskiem
Ludzkich, łajdaczych przeinaczeń

Łajdaku spod Burberry, płaszcz Cię nie uchowa
Twe sumienie moim świadkiem każdej z krzywd
Prawdziwym złem nie jest słabość, bieda, żal

Słowa stają się ostrzem pogardy
mordującym godność wraz z wiarą
Wzbudzić wstyd w niewinnym sercu
Gorsze niżby uderzenie na oślep .