bez tytułu, bez serca

Serce przestało ze mną rozmawiać,
bo chce w ciszy zamknąć swój ból.

Nie prosi o łzę, o tuzin słów pocieszenia,
w milczeniu doznaje pełnego oczyszczenia.
I choć od środka niszczy je cierpienie,
wie, że i ono ma swoje znaczenie.
Toleruje szmery i bolesne skurcze,
trzyma tylko wspomnienia wybiórcze.
Pilnuje by krew wciąż tętniła życiem,
Choć żyje tylko jednym bolesnym przeżyciem.