koniec lata
schyłek lata
pajęczyna liście splata
słońce blade, zachmurzone
polne drogi zabłocone
schyłek lata
dłuższa noc się ze dniem swata
pola już ogołocone
stoją ciche, zawstydzone
lata schyłek
kwiatu już nie wzleci pyłek
wicher coraz śmielej hula
wczesna jesień mnie rozczula
601 wyświetleń
3 teksty
0 obserwujących
18 September 2020, 22:04
Smutne,
widzę, a teraz jeszcze czytam.
Barwy jednak nacierają, takie wyjątkowe, porywające, wiatrem niesione.
Delektujmy się tym co jest, nie tym co mija.