Remont życia

Schylam się najniżej jak umiem,
by zdrapać z sufitu
przyklejone już tam dawno smutki..

Wspinam się na palce
najwyżej jak potrafię,
by pozbierać z posadzki
rozsypane kiedyś szczęście...

Jeszcze tylko
zeszlifuje ze ścian
szpecące ją wspomnienia..

Dopiero, gdy tego dokonam
ze spokojem mogę
zacząć nowe życie.