Samotne drzewo

samotne drzewo pośród lasu
spogląda na przeklęte niebo
bólem wspomnień kładzie cień na mchu
bezsenność nocy płaszczem otula pień
naznaczony piętnem natury
letnie cierpienie zapisuje w liściach
na gałęzi bezdomny ptak
łagodnie porusza skrzydłami
okiem bada duszę dumnego drzewa
cierpliwie czeka na przebudzenie
kropla po kropli spadają
ostatnie złudne marzenia

wspomnienia bardzo ranią