Są takie dni, kiedy serce płonie
Więcej niż ogniem
I zaplecione wieńcem dłonie
Stają się domem.
Wtedy leniwe poranki
Kontynuują bankiet,
Z południem stając w szranki.
Są takie noce, kiedy pod gwiezdnym kocem
Chowamy to, co kochamy,
A rozpalonym szeptem
Dajemy w śmiechu więcej,
Niż wcześniej od życia mamy.
Ukrywasz tam moje radości,
Wyśnione jak najprościej,
By samotności cień pokonany
Już w nas nie gościł.
Milczymy czasem dłużej,
Niż ciszy trzeba do odszukania nieba
W ukołysanych wiatrem drzewach
Po bezlitosnej burzy.

Quid Quidem