Menu
Gildia Pióra na Patronite

Świat beze mnie

Roztrzaskały się słowa
O głazy ludzkich serc
Gdzieś w zakamarkach się chowa
Nadzieja! O! Tam gdzieś jest
Dlaczego ciągle szukamy
Tego co duszę utuli
Błądzimy tak po omacku
Aż piękno całe się skuli
Nie ma już na co czekać
Ten świat nie chce się zmieniać
Woli się pozbyć człowieka
Tak boli głąbowatość tej ziemi
Męczy mnie w środku rozbicie
Tych wszystkich kawałków serca
I ludzkich głazów wciąż bicie
Co już iskierki nie wznieca

I.A.Sz. 22.10.2013r.

19 410 wyświetleń
295 tekstów
23 obserwujących
  • 24 October 2013, 11:48

    Smutny, ale wyjątkowy...
    Pozdrawiam. :)

  • misiek45

    22 October 2013, 11:48

    Bardzo mądry i piękny wiersz Iwonko,czasem od nadziei odgradza nas wysoki mur -pozdrawiam serdecznie na dzień dobry:)