,, Pięknie jesienią''

Przez park wieczorem, powolnym krokiem, ktoś mrugnął do mnie nieśmiało okiem.
Potrzasnął liściem, zatrzepał łapką
i wnet ujrzałam niedźwiedzie
z gromadką.
I gdzieś w oddali z małego drzewa, pięknie skowronek ochoczo śpiewa.
Czy to już wiosna? Westchełam zdziwiona!
To Pani jesień - szepnęła Ona!
Czyje to głosy, przecież to słyszę.
Czy to na liściu ktoś sny kołysze?
Czy to wydaje się takie proste, czy Pani jesień przepowie wiosne?
Ma sto kolorów, niczym jak tęcza. I do spacerów znów mnie zachęca. Otula liściem, leciutko po twarzy i spełnia wszyskto to o czym marzysz!
Nie odwracajmy się od jesień,
Chodźmy weseli, a nie znudzeni!