Menu
Gildia Pióra na Patronite

nadzieja

Pozwól mi
usiąść koło Ciebie.
Porozmawiać i popłakać.
Pozwól mi
zrozumieć Ciebie
i siebie.
Pozwól mi dotknąć Twojej dłoni.
Pozwól mi patrzeć i dotykać
Twych snów i marzeń.
Bądź bliżej niż byłaś
ale z dystansem
Twoich obaw i skarg.
Chcę być powiernikiem
twych pragnień i smutków.
Przyjacielem
którego i ja sam szukałem.
Po prostu bądź
w jakikolwiek sposób.
Bądź chodź kawałek obok.
Słowa nie określą tego co czuję,
więc chwyć w swoją dłoń
moje uczucie.
I zrób z nim to na co zasługuje.

99 877 wyświetleń
1101 tekstów
40 obserwujących
  • Gaia

    7 June 2012, 15:59

    Nie chciałabym aby ktoś zrobił z moim uczuciem "to na co zasługuje"
    Bo któż ocenić może nasze uczucia?
    Ale poza tym obraz klimatyczny. Bardzo. :)

  • taktojax

    7 June 2012, 15:11

    W potoku mych kłamstw - właśnie to jest szczere...
    Napisane tym czym otrzymałem od Niej - blaskiem jutra.
    Niestety już ono gaśnie...

  • miramija

    7 June 2012, 13:30

    Bardzo mi się podoba ten wiersz :) pozdrawiam :)

  • misiek45

    7 June 2012, 10:05

    Piękne marzenia-pozdrawiam