AD

Pośrodku świata
W parku pełnym ludzi
Szukając drogi
Stoję

Myśli skłębione
Zakrada się strach
Bezradność
Nie pamiętam

Kilkaset klatek
Przenika przez umysł
Tracę grunt
Słabnę

Przytłaczający gwar
Zamykam oczy
W głowie niepokój
Lęk

Nie widzisz mnie
Nie proszę
Nie umiem
Nie wiem