SYZYFOWIE

Poeci atakują
Życia nie marnują
Dzień i noc
Wena ich moc
Nie przelewkami i nie zabawą
Życie wyczekiwaną sławą
Więc ciężko pracują
Wiersz za wierszem pisują
Sonet rano piąta
Elegia wieczór zaś dziewiąta
Wieczorek poetycki o siedemnastej
Po elegii Muza do dniówki jasnej
Serce ledwo stuka
A tu jeszcze wrzucić trza na Facebooka
Jak jałmużnik papieski złotówek do puszek
Poeta pod wierszem potrzebuje serduszek
Póki co cierpi sławą nie pocieszony
Lecz pisze znów weną
NAWIEDZONY