w którą stronę...

Podrzucasz pod niebo kule
Tylko to nie śnieżki
To zamarznięte łzy
Tyle, że nie szczęścia
Chociaż, jak obrócisz kartki z poprzednich stron
To właśnie nimi były
Świeciły w ciemnościach
Rozświetlając drogę
Nawet, gdy była długa i czasem trudna
Dawały radość i wewnętrzny spokój
Ukojenie w ramionach ukochanej osoby
A teraz?
Pozostały z nich kawałki
We wnętrzach, których sam nie poznajesz
I droga już nie ta sama
Przypomina ciernistą
Niż stąpanie po miękkim puchu
Której nawet nie widzisz końca
I jak dowiedzieć się co jest dalej
Jak dojść do jej początku ?
A zamknąć ten odcinek, który ciągnie się jak flaki z olejem
I nikomu nie smakuje
Tak by była lepsza pogoda
By na niebie zaświeciło znowu słońce
Na którym widać tęczę...