"skrawek serca, które nie chce być niczyje"

Niezwykłe słowa jak zwykle sercem dyktowane...

Zabieram cichutko i pozdrawiam:)

Dziękuję Feliksie, że tak uważnie go przeczytałeś:)
Cieszę się, że trafia do Ciebie ta forma przekazu.

Pozdrawiam serdecznie:)

Adnachielu, złe kolory, to także barwy życia, które żdanemu sercu nie są obce... ale cieszę się, że dostrzegasz w nim też te jaśniejsze barwy;)

Romku, to niesamowicie przyjemne uczucie nasycić Twój apetyt na piękno:)

Damianku, uśmiecham się, widząc na horyzoncie białe żagle Twoich słów:)

Pozdrawiam Was serdecznie miłego wieczoru życząc:)

ten skrawek serca i pociemniały błękit...
Ech...
Zastygłem, Madziu, jak te "żagle słów"...
pozdrawiam...

Jestem estetą a dzięki Twoim wierszom moje umiłowanie do piękna stale jest syte, ale łase będzie zawsze na dokładkę :)

Pozdrawiam.

Kirem? To zły kolor wstążeczki dla serca, "które nie chce być niczyje" :)
Ale co zaś do wiersza całego, to jestem znów pod wielkim wrażeniem. Jest smutny, a piękny. Jest w nim magiczna słodycz...