nie ma dla nas jutra

plytkie kałuże łez tuz pod dolną
linią rzęs. cichym skrzypnięciem
otwieraja powieki. z trzaskiem
unoszone brwi.

ciernie coraz mocniej oplatają
serce wciąż zadziwione słowami
na granicy których spotkały się
linie papilarne

za długo milczałyśmy do siebie.
i choć obydwie kochamy słońce
spojrzeniem mrozimy siebie.