Melancholia

Patrząc wstecz me serce krwawi
Że już nigdy nie przeżyję
I próbując się zadławić
Nowy ból na twarzy ryje

Mimo myśli, że to piękne
Mimo śladów ich istnienia
Dalsze życie jest zbyt kręte
Dalsze życie bez pragnienia

Znów zamiana się rolami
Synek ojcem, ojciec dziadkiem
Ziemia usłana trupami
Wciąż pozostaje mi świadkiem.