Pamięć to my

Niektóre melodie powinny trwać,
Pomimo ciszy i krzyków.
Słyszysz je spoza cieni szyków.
Nic więcej nie muszę Ci dać.

Mrozy twarz zagryzą, ujadają psy.
Jednak każdy może widzieć gwiazdy.
Na krawędzi nocy świeci księżyc blady,
Ciepła szyja w pocałunkach drży.

Jutro butną minę stroi deszczem,
Wzrok zdziwiony uśmiechniętej żony,
Że nie spadam podrapany gradem słonym,
Ale dziś to nie jutro jeszcze.

Napijmy się słodkiej herbaty,
Przytulmy chwile tonące pod kilem,
Zapamiętam Twoje oczy miłe,
Zasuszę stronami ich barwne kwiaty.

Każdy z mijających dni
Pachnie parą ciepłych ust.
Jesteś ze mną jak byłaś tu
Pamięcią czystej wody pośród win.

Quid Quidem