Czekając Chwili

Otwarta już droga, gdzie dal nie ma kresu
Tam, dokąd każda z myśli ochoczo zmierza
Trasa nie do bogactw, sławy czy sukcesu…
Lecz trakt ku miłości i z nią przymierza.

Wyzwolone już z kajdan samotni pragnienia
Porzuciły nadęte pustką dni od szarości nudne
Każdą teraz dobę kolorują me ciche spojrzenia
Na zaklęte w pikselach zdjęć oczy jej cudne.

Tęsknota wnet odejdzie poza granice niebytu
A dwa oddechy z ust dwojga spragnionych…
Splotą się we wspólny jeden i w aurze zachwytu
Uczynią tę chwilę piękną… Tą NAJ z wyśnionych.