po jedenaste nie uwierać

Bogdanie, trudno oprzeć się Twojemu optymizmowi, dziękuję :)

Mirek, póki co to nie groźba, takie tam pitolenie, jak Yestem napisał ;)
Miłości też nie lubię za bardzo, bo tylko kłopoty z nią są. I trudno o porządna wzajemność. Ale lubię u innych zobaczyć i raduje mnie jak ludzie się kochają :)

Oj jakbym na wielbicieli liczyła, to mogłabym się mocno potłuc ha ha :)

Dziękuję Panowie za czytanie :)

Pitolisz, ale robisz to z takim wdziękiem, że kocie łby nawet Ci zamiauczą. ;)
Pod oknem tłum wielbicieli będzie łapał, ale nie ufałbym ich delikatności. :P
Super!
Miłego dnia. :)

Proste, treściwe i ta groźba, albo prośba o pomoc?! To jak u Stachury...ile(u)ż przyszło , bo zaufało brukowi...Dlatego nie przepadam za miłością.

Ooo Skuter, miło pozdrawiam :)

Roza, ano i w serdaczek też można , dzięki za przeczytanie :)

Ela, staram się :)

Marto, przyda się radoszki troszki, dziękuję :)

taaa kolejny etap - złość ;)
idzie ku dobremu
ku wyzwoleniu :)
Radości życzę!

Świetny wiersz i ukazany w nim dystans do siebie...:-)))

Dobre - jak by jeszcze w rymy ubrać - uznanie.

Tak Bogdanie, bo gdyby człowiek mógł się na ręce wziąć od czasu do czasu, byłby ukołysany, na wyrzucanie ;)
Po dwunaste, już dopisałam, dzięki :)

Beatko, nic łatwe nie jest, a śmiecenie w dobrej wierze odpuszczone Ci będzie :)