dzień jutrzejszy

obraz jest chwilą
jeszcze nie zgubioną
przyjemnością ciężaru

cienia z głosu
przebitego światłami
spojrzeń w których pośród kulis z kamienia
dotykają siebie nagie twarze

dziś rzeka płynie wstecz
jak na zawsze
jest tylko szczęście
dzieciństwa

wchodzę boso na strych
i wdycham zapach starego krzyża

zmartwychschwaściałem