Menu
Gildia Pióra na Patronite

gdy kładziesz głowę na moim brzuchu

o drzewach się mówi, że rosną
a tak właśnie bolą korzenie
od ziemi po niebo

i zdjęcia robi się ptakom
gdy nie da się zabić
subtelniej

a o nas się nawet nie myśli
bo stworzyć
to najpierw zapomnieć

17 801 wyświetleń
178 tekstów
95 obserwujących
  • Papillondenuit

    13 June 2011, 01:01

    miło, bardzo miło...

    dziękuję Wam wszystkim
    za przystanięcie, przeczytanie
    i za słowa, których mimo, że tak wiele
    to wciąż brak

    pozdrawiam ciepło

  • danioł

    12 June 2011, 15:19

    tylko dlatego
    słowa mają jeszcze jakiś sens
    gdy tylko czasem

    bo tylko tak
    znaczy pięknie

  • 12 June 2011, 10:51

    Niesamowity! Przystanęłam na nim na dłużej, i muszę przyznać, że wzbudził we mnie ochotę na refleksje...
    Pozdrawiam i życzę miłego dnia.

  • Nika789

    11 June 2011, 22:50

    No muszę przyznać Marie, że mnie zaskoczyłaś tym wierszem. Krótka forma, pełna treści przekazu, metafor, ukrytych znaczeń. Ten wiersz to niedopowiedzenie,które nadaje mu klimat. A jeśli chodzi o treść, to jest cholernie intymny, może przez ten tytuł, który niesamowicie mnie zaintrygował, a może przez to, że całość jest o przemijaniu, tęsknocie za czymś innym, istniejącym bólu i cierpieniu. Bardzo, bardzo piękny wiersz. O ludzkich myślach niepokornych, pragnieniach, bolączkach, tęsknotach. Bez zastanowienia zabieram. I zdecydowanie czekam na więcej.

  • giulietka

    11 June 2011, 22:10

    Marie...
    Oniemiała chylę czoła...
    I zabieram to miniaturowe arcydzieło!
    Pozdrawiam:)