Wieczna noc

Noc jak Pani świata w ciemnych szatach przyszła
Zanim jeszcze pierwsza gwiazda na niebie zabłysła
Mroczną długą suknią cały świat spowiła
Jak wieczorna gęsto-lekka szara mgła
Ludzi do siebie wabiła

Gwiazdy straciły swój blask
A pan nocy srebrzysty tarczę swoją schował
Uśmiechu marzyciela już nigdy więcej nie wywołał
Tak oto nastała ciemna wieczna noc
Co do promyka słońca
Brzasku poranka
Dźwięków dziennego kochanka
Bardzo tęskniła