Niewpowiedziana Myśl

Niewypowiedziana myśl jest bezcenna.
Jest większą jak dziewiczość
Nieskalana nawet Anioła podszeptem,
A co dopiero urzeczywistniona
W Macierzyństwo Duchem Świętym.
Pozostaje duchem pierwszym.
Tajemnicą nieskalaną unoszącą się nad Wszystkim.
Bogiem czystym, który nie pomyślał,
Jeszcze tego momentu, aby sie rozdać,
Więc rozproszyć w Wielki Wybuch,
zatem często bardzo roztrwonić.

Niewypowiedziana myśl, to Niebo,
A w nim Bóg i raj.
Jeszcze bez ludzi.
Bez aniołów nieposłysznych do strącenia,
I to nawet nie jak te gruszki na ulengołki.
Wciąż bez sadów z drzewami wszelkich
Możliwości dobrego i bardzo złego.
Miejsce, co było czystością,
A zatem uśmiechem, serdecznością, radością.

Niewypowiedziana myśl pozostaje sobą.
Źródłem w tajemnicy i nie będzie
Skalaną obmową, nie dozna jej ciało
Udręczenia, duch w ciele traumy.
Niewypowiedziana myśl nie będzie,
Nim będzie mogła być tylko miłością.
Czeka i naprawdę nie będzie słowem,
Nim będzie mogła tańczyć nie deptać.
Być nie chce już walczyć.

insp. filutka