Na Piotra Fronczewskiego

Nie skruszyła sumienia
Krwawa niedziela
Nie ugięła Wola poległa
Nie powiedział nic

A głos ma
Co kruszy i niesie
Jak echo po lesie

Ni czerwona zaraza
Ni ciała zmieszane
W trumnach zakazane

Nie zmierziła go baba
Co w oczy kłamała
Że tam kopane
I dobrze badane

Teraz powiedział

Że te sądy
Co tak bolały
Sprawiedliwością okazały