Nieproszony

Nieproszone łzy
wilgotnym oparem
osiadają
na nagich kościach gałęzi

Ćma oddechu dygocze
ścierpnięta od wyrzutów sumienia
których gorzki smak
cierpnie kołkiem na języku

Czeka niczym wierny pies
snując się po kątach

W doniczkach
zamiast kwiatow
zakwitły
puste
miejsca

Pokój ludziom zagubionym
im też należą się ciepłe dłonie

http://youtu.be/nbnGQnn8few