Menu
Gildia Pióra na Patronite

Dziecięcym echem klaszczących dłoni

Nieboskłonie rozstąp się
- wzywam

Wmawiam imię w spętanie ust
krzykiem
Opieram się przed nieobecnością
konsekwencji

Pomimo
mojej modlitwy ściągającej przepaskę światłego spojrzenia
grzechem przywołującą iskry z rozprutych bram
- Tęsknię

Spoglądasz
Chwilami wypominając wznoszenie
rubinowej siatki na motyle
a ja?
Zapominam
klisze z czarno - bieli wydarzeń
błagając

Wieczności
błogosław Im

7876 wyświetleń
84 teksty
52 obserwujących
  • scorpion

    12 January 2016, 12:50

    Poezja w niektórych umysłach, które ją tworzą, potrafi być zabójcza. Zabija serca, a te uwielbiają rodzić się na nowo.

  • WilceeQ`

    15 December 2015, 21:22

    RozaR - podobnie zawsze ubieram przypuszczenie.

    Fyrfle - Uwielbiam Twoja wymownosc; zechcesz jednak ubrac sie w odpowiedniejsze slowa? Nieco jasniejsze?

  • fyrfle

    10 December 2015, 17:33

    Z trudem nie krzyczęęęęęęęęęęęęęęęęęęę.

  • RozaR

    9 December 2015, 23:53

    Emocje są - wyrobienie przyjdzie z czasem .