Nadaremność
nie wolno mi w moją bezsenność
przyśnić się tobie
wzrok mój nie sięgnie
a szept nie doleci
dwa światy
chociaż jedna jest ziemia
tak jak jedna jest miłość
choć dwie dusze łączy
pustkę mam w dłoniach
ale pełne uczuć serce
już nie jestem twój
ale nie będę niczyj więcej
101 654 wyświetlenia
954 teksty
266 obserwujących
4 August 2015, 21:10
chyba pierwszy raz nie wiem co napisać :))) ale to chyba dobrze ,jest nieziemski :))
Pozdrawiam :)
1 August 2015, 11:04
Piękny wiersz, chociaż ta beznadziejność jest taka wymowna! Szkoda, że pomimo serca pełnego uczuć podmiot liryczny nie będzie niczyj więcej i nie jest już jej,