* * *

Nie pozbędziesz się serca
tylko dlatego
że jest na nim plama
uczyniona atramentem życia…

Nie wyprostujesz bruzd
stworzonych przez wiatr
wiejący w oczy
podcinający nogi
zmuszający do upadku…

Nie wybielisz sumienia
choć byś bardzo się starał
gładząc wciąż uwypuklające się blizny
wciąż przypominające
uczące pokory…

Nie zatrzymasz myśli
wciąż szalejących emocji
skłaniających
do refleksji
pobudzających fale
wylewających się uczuć…

Nie zatrzymasz czasu
nie zmienisz wydarzeń…
lecz w księdze życia
wciąż zapisywanej
możesz wciąż dążyć
by pozostać człowiekiem.