Przebudzenie

Nie należysz i nie chcesz należeć do tego świata...
Z każdą chwilą czujesz jak ciemność cię dopada,
a zło okrąża...z każdej strony.
Nikt nie próbuje cię ocalić...
nikt nie chce podać nawet dłoni.
'Twój czas minął' słyszysz głosy w oddali
Z rozdartego gardła próbujesz dzwięk wydać nijaki...
Nie potrafisz tego znieść,
zastanawiasz się co takiego w Tobie już stało się złe.
Nie wierzysz już własnym łzom i oczom,
tracisz cały zasięg
nadzieji
że kiedyś będzie jeszcze lepiej.
W tych ciemnościach poznajesz samego siebie.
Ta świadomość nie pozwala ci zasnąć...
Całe dobro dokoła już zgasło...
I kolejny dzień w tym stanie już mija,
masz powód by móc oczy zamykać.
Z czasem jednak kiedy wszystko znika,
przez palce patrzysz by zatrzeć ten ślad,
płomienia nadzieji dogasa blask,
kropla nienawiści błyszczy się w twym oku.
Ocierasz ją
Zbierasz siły,
na kolanach z cierpienia wciąż błądzisz,
wreszcie powstajesz
aby spróbować coś zmienić.
Wiesz, że to bezcelowe
ale sam jeden
przetrwać pragniesz
nieprzygnieciony stereotypów ciężarem
stawiasz kroki
te pierwsze
jak dziecko
z łona matki dopiero wyjęte.
Te niewinne...
ale silne i pewne
już od samego początku...
kroki twe.
Ale pamiętaj, nie jesteś jedyny !
Właśnie trwa przebudzenie,
pozwól innym to zrozumieć...