Nie o mnie

Pokazanie postaci w akcji to zdecydowanie atrybut prozy- zgoda. Nie widzę jednak potrzeby trzymania się sztywno ram określających dany gatunek literacki. Dziękuję za uwagi i pozdrawiam.

Nie jestem złośliwy
Np. Gdy znowu zapomnę kwiatów
Nazwiesz mnie romantykiem
Gdy znowu zapomnę kwiatów

Te wersy - są niestety.
Poradzić mogę -wrażliwym by
- zwrócili uwagę na obrazy jakie dostrzegają i odczucia
By nie starali opisywać zdarzeń tylko je ocenili z własnego punktu widzenia .
A wszystko spokojnie refleksyjnie a wręcz na odwal .
Proszę spróbować

Co do opinii Rozara, to przyjmuję krytykę. Co więcej, zgodzę się nawet, że to gniot, jeżeli oczekujesz od każdego górnolotnej poezji. Nie każdy otwór wierszowany musi być jednak poezją. Nie każdy musi być nawet górnolotny i dotykać ważnych problemów. Jest jeszcze miejsce na coś lekkiego, powiedziałbym nawet odmóżdżającego. Cieszę się, jeżeli kogoś rozbawiłem czy sprawiłem, że uśmiechnął się po przeczytaniu mojego tekstu. Bo chyba nie brałeś tego co napisałem jako manifestu moich problemów życiowych :P
PS. bardzo chciałbym być znowu nastolatkiem, nawet piszącym od czasu do czasu wierszowane gnioty :)
Pozdrawiam.

Rozar, otworzyłeś mi oczy.
Już wiem, jak komentować. :D:P

Dzięki Rozar :D

mega :).. wspanialy

Niestety to gniot - w wykonaniu nastolatka .
Infantylny do mdłości .
Niestety - czasami trzeba powiedzieć prawdę .
Ale coś tam jest

Bardzo melodyjny tekst, tylko muzykę dopisać!

Podoba mi się ten wiersz. Życzę dalszej owocnej twórczości.

Ładne.
Pozdrawiam. :))