Po kres
Nie mam już sił
siedzieć i patrzeć jak cierpisz.
Przytulę,otulę,przewinę
i mam Cię chodź odrobinę.
Umyję,uczeszę i ubiorę
bo wiem,ze mnie masz za podporę.
Ciężka ta przysięga nasza
gdy życie twe się rozprasza.
I chodź duch mój bogaty
uciekasz za życia w zaświaty.
Mam wiarę i miłość wielką
ale to co jest teraz,jest udręką.
Boli,kłuje i tłamsi myśli moje
że ucieka życie Twoje.
I kocham Cię serce moje
że powierzyłaś mi życie swoje.
02.10.2010
30 June 2012, 21:23
Słowa to piękne narzędzie - odpowiednio użyte:)
Mimo to żadne słowo, ani obraz lub muzyka nie oddadzą do końca tego, co kryje w sobie autor, nie mniej jednak tworzyć warto :)
Pozdrawiam
30 June 2012, 15:51
PIĘKNE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Brak słów, by opisać słowa:)
21 June 2012, 20:52
Jej już nie ma. Kiedyś się wstydziłem,że coś tam bazgrolę. Dziś otwieram oczy w innym wymiarze-dlatego udostępniam. Ostatnia Pani by uznała,że się lansuję. Nie - pokazuję moje JA w formie szczerej.
