Mój, na zawsze.

Nie ma gwiazd
jesteś Ty.
Nie ma sensu
wystarczy, że nazywasz mnie własną racją bytu.
Nie ma miłości,
a Ty kochasz mnie
nie tyle z pożądania
co z perspektywy niemożnego bycia bliżej.
I nie kochać Cię?
Czy mam deptać szczęście?
Pozwolić byś odszedł, kiedy sam tego nie chcesz?
Wymusza to na mnie świat,
ale Twoja bliskość jest niczym odbicie od rzeczywistości.
Więc, kiedy Cię już mam, świat przestaje istnieć
nie liczą się bariery, których dziś już nie ma.