Może
Nie chce mi się żyć
Czy to już kolejny etap lenistwa?
Mięta tak miło smakuje
Ale to chyba za mało...
Gdybym mógł latać
Spadać bez zobowiązań
na chmurze zamki budować
Życie i tak byłoby nudne
W Śmierci nadzieja
To ona zdejmie okowy
Zabierze w piękniejszy świat
Gdzie nawet bezsens stanie się sensem
Lub przynajmniej niczym.
20 August 2020, 19:00
Czy żyjemy dla nas samych? Może. A może dla tych, którzy obok... potykają się co dnia i potrzebują naszej wyciągniętej ręki? A może dla tych, którzy tam gdzieś pozjadali wszystkie rozumy, wydaje im się, że są bogami i potrzebują sprowadzenia na ziemię? Może dla tych, którzy w nas zainwestowali, poświęcili czas, pracę, zdrowie, może życie, żeby ich trud nie poszedł na marne? Może dla tych, którzy dopiero przyjdą, będą zmagali się z trudami życia, jak my i dzięki nam będzie im trochę łatwiej? Może...
Scorpionie, zaprawdę powiadam Ci ( a bardzo hamuję się, żeby nie rzec ostrzej) PIERNICZYSZ! ;)
A wiersz ładny.Miłego wieczoru. :)
20 August 2020, 15:04
może "spokojem trwalszym od śmierci"
20 August 2020, 15:03
Dla niektórych Śmierć wydaje się być wybawieniem, a ona zbiera satysfakcję.
Wielu, którzy odeszli obiecało przyjść opowiedzieć jak tam jest i co...cisza. Może nie chcą byśmy się rozczarowali.Dlatego satysfakcję to zostawmy sobie, szukając rozwiązań, by żyć tu na ziemi...
scorpion udało ci się wielu zatopić w wierszu :)
20 August 2020, 13:41
"Zaistniałbym, gdyby ktoś o mnie powalczył" - chyba .Rodia
20 August 2020, 10:32
- Wiesz, na czym polega twój problem? Tobie wydaje się, że jesteś inny. Ty obnosisz się z innością, z tym, co uważasz za nienormalność. Ty się z tą nienormalnością nachalnie narzucasz, nie rozumiejąc, że dla większości ludzi, którzy myślą trzeźwo, jesteś najnormalniejszy pod słońcem i oby wszyscy byli tacy normalni.
Andrzej Sapkowski, Miecz Przeznaczenia
