Nic nie można zrobić kiedy rozum pusty nadzieja martwa bo dawno upadła jesteś sama w iluzji gdy gaśniesz światłem życia złudzeń własnego ja grzebiąc złamane serce pośród własnych wad
a mała rączka prowadzi cię światło cieniem twego życia by zrozumieć świat dorosłych czas pęka zostawiając rysę na dziecięcych rękach. Jaka to męka dla małego serca.