Znicze

Naprzeciw dociekań i
złośliwych dopowiedzeń
przed grobem marzeń,
siedzę
i palę znicze.

Już nie krzyczę.
Milczeniem usta parzę.
Już chyba nie wierzę...
Siedzę.
Zapalam znicze.

Dawno zwiędło życie.
Zblakły kokardy wydarzeń.
Trzeba przyznać szczerze,
że świeże są tylko
rudawe znicze.

Naprzeciw obcych szeptów
i tnących wykrzyczeń,
nad grobem własnego śmiechu
siedzę
i...
...gaszę znicze.