Menu
Gildia Pióra na Patronite

Sekretne przejście

najpiękniej odchodzi się latem
muskając palcami kłosy
przechodząc między światami
przez zboża co się kładą w ramiona

na złocie piaszczystej drogi
odciskając zbyt lekkie stopy

kłaniając się trawie skoszonej
która tak słodko pachnie
gdy podetną jej skrzydła zielone
i wabi jeszcze zmysły nim skona

http://www.youtube.com/watch?v=xButjfhZWVU

137 935 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • giulietka

    10 June 2014, 20:29

    "„Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają
    i muszą się spotkać aby się ominąć
    bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
    piszą do siebie listy gorące i zimne
    rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
    by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało
    (...)
    można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
    nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem.”
    (ks. Jan Twardowski)

  • Adnachiel

    10 June 2014, 18:59

    Ponoć znajomy anioł otwiera te sekretne drzwi...
    Piękny wiersz, choć nie lubię odchodzenia, bo przecież czasem cały świat oznacza mniej niż jeden człowiek, którego brak.

  • giulietka

    10 June 2014, 15:57

    Racja:) Pomyślę nad tym, na razie zmieniam roboczo.
    Dzięki za cenną uwagę i za odwiedziny;)

  • giulietka

    10 June 2014, 13:27

    Miło mi, że się nie zawiodłeś. Dziękuję i pozdrawiam również.

  • 10 June 2014, 12:45

    Czytam już drugi raz i nie żałuję. B.dobry wiersz. Pozdrawiam.

  • giulietka

    10 June 2014, 12:38

    Bradzo dziękuję za opinię.
    Pozdrawiam

  • Ernest Kawin

    10 June 2014, 11:46

    Bardzo ciekawie napisany wiersz. Porusza. Brawo