Zamknięta na strychu

Na strychu,
wśród tumanów kurzu,
przy wtórze zaciętej pozytywki,
na wytartym i dziurawym kocu,
bijące z bólem serce
i zaciskane bezsilne pięści.

Za zatrzaśniętymi drzwiami
zamkniętymi na klucz zagubiony tak dawno,
skrzypiąca szkatułka Przeszłości,
każdy powrót równający się fiaskowi,
oczy błagające "Błagam, nie odchodź!"

Nadgarstki nadziei zakute w ciężkie kajdany,
miłosierne serce zbrukane krwią,
powyrywane pióra skrzydeł radości
i piękne sny przyciśnięte wiekiem wspomnień...