zachwyt zardzewiałej dłoni

na nic nam ostudzanie
żądzy zroszonej skrawkami gniewu
przecież dobrze wiesz że pójdę ci na rękę

i oddam się w ten podmuch
palców ugiętych gęsto na skórze
nim niemoc zgasi ostatnią krztę nikłości

co kapie z nas codziennie
na opuszki i wszystkie twoje jutra
będące snami których nigdy nie miałam