Menu
Gildia Pióra na Patronite

Zdarzają się zachody, po których już nie wstaje słońce

Myślałam że kocham
gładziłam linie papilarne słów

łańcuchy słodkiej niewoli

śniłam o każdej porze
więc szeptałam
na ucho czterem ścianom

że mrok rozjaśniłeś
i usta miałam takie pierwsze

niech mówią

bo byłam przez chwilę

wątłą kreską
ryciną

obrazem
tobie malowanym...

83 962 wyświetlenia
973 teksty
64 obserwujących
  • onejka

    17 February 2016, 15:09

    Miło Cię widzieć Iwonko i w dodatku tu, u mnie, to ja dziękuję, takie powroty "są lekiem na całe zło "

  • I.Anna

    17 February 2016, 12:08

    cudowne po raz kolejny. Zapomniałam jakie to piękne uczucie wracać tu i smakować słów pisanych z takim wyczuciem...
    Piękne
    dziekuję

  • 16 February 2016, 11:11

    Bardzo miłe. :)

  • onejka

    16 February 2016, 11:06

    to miłe tak przenikać, że prawie czuć jak serce przystaje ze zdumienia... ;)

  • 16 February 2016, 10:57

    Znów się rozsmakowałem. :)

  • onejka

    16 February 2016, 09:30

    To dlatego, że słodzę naturalnie, nie używam cukru, dzięki Mirek ;)

  • fyrfle

    16 February 2016, 07:53

    Bardzo zmysłowy - Ty to umiesz posłodzić, a nie przesłodzić.

  • onejka

    14 October 2013, 11:49

    :)

  • Gaia

    14 October 2013, 11:48

    Hm...

    Niby nic a jednak
    zapłonęło i zgasło przedwcześnie
    jak iskra co nie grzeje dłoni
    tylko piecze
    od poparzeń tej drugiej strony

    A tam cicho być ( do siebie gadam)

    Pięknie napisane Onejko :)

  • fyrfle

    11 October 2013, 10:15

    Piękne! I pewno! Niech mówią! To Twój tryumf!