Ignorancji hołd pokutny
mam tylko dwie dłonie
I nie mnie świat zawrócić
w miłość
oddanie
gdybym mogła
wróciłabym życie
tym co odeszli niesprawiedliwie
łykając oddech trucizny
w żyłach jest życie
nie smierć
pisana dobrym do szpiku kości
nie obojętność
gdy tchu brak
w spieczonych ustach
rozdawałabym wodę życia
tym co nie powinni odchodzić
w czeluść bez dna
w tunele bez światła
wtedy
gdy mieli serca do serc niepodobne
a byli tylko po to
by odejść
Po obejrzeniu filmu pt „ Chrzest ogniem”
Autor
26 April 2021, 15:23
Bardzo wartościowy tekst. Czytałem z zapartym tchem, każde słowo idealnie wyważone, przemyślane i celnie znajdujące drogę do czytelnika.
26 April 2021, 15:34
Dziękuję Jacku za komentarz 🙂
26 April 2021, 09:39
Czy ateiści mają duszę? Czy ateistów przygarnia Miłosierdzie, nawet, jeśli nie chcieli? Czy stają się nicością. Najgorzej jest prochom w dobrych metalowych urnach. Nie mogą się połączyć z ziemią. Niechcący być może, ale nawet śmierć niewolimy i odkładamy ją na półkę z samotnością.
od Fergus26 April 2021, 10:07
Co na ateista do tego wiersza.
Polecam fryfle film po obejrzeniu, którego powstał ten wiersz. Może to co coś rozjaśni w interpretacji.
25 April 2021, 19:05
Wiersz mnie bardzo poruszył, na tyle, że obejrzałam film. Jeszcze nie mogę zapanować nad wrażeniem jakie we mnie pozostawił...
Twój wiersz Onejko, poza tym, że sam w sobie ponadprzeciętny, jest przepięknym post scriptum.
25 April 2021, 09:46
https://youtu.be/FXfynL8H640 ja do tego mam ten utwór ,ostatni wers złapał mnie za serce i trzyma !😞
od onejka
