"Rak" 2014

Mam raka duszy - zaawansowany.
Żywcem chce mnie zdusić,
Zatracić w otchłani,
W nie smaku bycia,
Gorycz bytowania.

Straciłam cenne pięć lat życia.
Zmarnowałam rok w nieśmiałości.
Zagubiłam cztery lata intelektu.
Co ja uczyniłam?
Tępa, głupia!

Mam dziesięć lat - Nie wierzę.
Ha ha jestem smarkula!
Nie, nie jestem.
Mam dwadzieścia lat,
Dwadzieścia mankamentów.

Co dzień przyglądam się sobie...
Mały pączek, mała zołza.
Czemu taka ohydna, stara?
Nie, nie jestem.
Nieprawda!

Ciało młode bez żadnej skazy...
Zmarszczki niewidoczne.
A czuje się staro... Ty też?
Tak schorowana, cierpiąca.
Zaniedbana!

Bestia wypuściła Judaszów.
Całują mnie po policzkach a w sercu
Zawiść, plan zniszczenia, zła ambicja.
Zaufałam.
Łatwowierna smarkula.
Niedojrzała!

Skosztowałam niespełnienia...
Za wszelką cenę,
Bywam tu, tkwiłam tam...
Dojrzałam.
Mam już siedemdziesiąt lat.
Długo jestem na tej ziemi? Prawda?

Boże! Wnętrze nie chce goić się.
Okradają strzępki mojej duszy.
Zabierają to co moje!
Złodzieje! Szydercy! Kłamcy!
Zbrodniarze dusz.

Dusza rozdzielana w pół,
Jedna ciągnie ku złemu,
Druga chce coś więcej...
Bowiem w tej drugiej
Wiele dobra jest.
Troskliwa. Pokutna.

Gorąca lub zimna? A Ty?
Jestem szara - smętna - letnia.
Obojętność jest zatraceniem.
Mam się palić całą wieczność?
Nie ugaszę tego płomienia.

Boże! Światłość miała być we mnie.
Niech wyjdą jadowite pająki ze mnie!
Uklęknę, pomodlę się...
Boże, ulecz mnie! Ulecz mnie!

~ Teraz już wszystko wiem...
To nie rak duszy - To one!
Demony - Nasze złe duchy.
Wśród nas współżyjące....