Podsumowanie dotychczasowego życia

Małe podsumowanie tego, co było
Tego, co się zdarzyło
I myśli o przyszłości.

Były wzloty
I bolesne upadki.
Było wiele bólu, pragnienie, głębokie pragnienie śmierci...
I bliskości.
Potem nastała ciemna otchłań, izolacja od świata i ludzi żyjących w nim.
Bunt i ból życia narastający z dnia na dzień.
Ciężar na ciele i na duszy trawiący aż do kości.
Mało było dni szczęścia... Tak beztroskiego jak w latach wczesnego dzieciństwa.
Natomiast wypominanie błędów... Też się przewinęło... Nie raz, nie dwa razy.

Kiedy nagle wraz z przekroczeniem wieku 20 lat i wejściu w jakże dziwne dorosłe życie
Znalezienie pierwszej pracy i... pójście na studia.
A tam okazało się, że to, co uważałam za nie dostępne i nie do spełnienia...
Okazało się być bzdurą... To wszystko potoczyło się szybko... Czasem zastanawiam się...
Jak tak właściwie do tego doszło??
Przywołuję wspomnienia. Każde słowo, każdy dotyk, spojrzenie...
Teraz sama już nie wiem, co dalej będzie... Czy znów pogrążę się w moją kochaną, mroczną ciemność,
Rzucając się w jej ramiona z płaczem i wielkim żalem do siebie.
Czy też moje życie ulegnie tak ogromnej zmianie o jakiej nie mogłabym marzyć...
Że niby kto?? Ja?? Pff... To przecież nie możliwe?? Głupota, idiotyzm, niedorzeczność.

Czas pokarze.
Już nie długo, bo zaledwie za parę godzin ukończę 21 lat... Kolejny rok... Kolejna cyfra... Zegar tyka... Czas tak szybko biegnie... Co czas mi przyniesie?? Czy w końcu odgoniłam Jegomościa?? Czy ciemność i ciężar życia już nie wróci??

Chciałabym w końcu być całkowicie szczęśliwa...
Chciałabym tak wiele...
By nic nie uległo zmianie... A może taka tycia zmiana na lepsze, na jeszcze lepsze...
Nie chcę wracać do otchłani.
Chcę do końca przełamać coś, co mnie blokuje.

"Daj czasowi czas"
Daje... Ale, co w zamian dostanę??
Ból i cierpienie czy Szczęście i to zapomniane uczucie, które wyklęłam na zawsze...