Córka Mr. Hyde'a

Mała zagubiona
dziewczynka.

Ściskająca kurczowo
poduszkę.

Roniąca cicho łzy chowane
w rękaw.

Pełna lęku, strachu
niepewności.

Czekająca na błogą ciszę
ukojenie.

Kobieta ze skazą
milczenia

i krzyczącą duszą, wolającą
o pomoc!

Dedykuję ten wiersz wszystkim córkom alkoholików na świecie. A szczególnie moim córkom Marysi i Zuzi.
Warszawa 10.06.2020r.