Smutne krople

Łza po policzku spływa
Ujścia szuka
ponownie
Źródło w oczu błękicie
Tych łez ja już
nie liczę

W wodospad się zamienia
moja łza wielka
i pod dużym ciśnieniem
wpływa do oceanu
bardzo głębokiego

Smutny ten ocean
z kropli słonych
stworzony
Odzwierciedlenie,
me alter ego
i w lustrze gorzkie odbicie

Łzy – oczyszczenie,
prysznic o wieczornej porze
Dla mnie katharsis
Łza jak aspiryna
gdy ciężko na duszy
Płaczę więc gdy mogę
i chcę w ciemnej porze nocy.