KTO POKOCHA JESIEŃ

Kto pokocha panią Jesień
w złote kłosy ubraną
co czerwone liście niesie
i brązowe kasztany?

Panią z podgrzybka zapachem
i twarzą deszczem zapłakaną
z kaloszem w błotnej kałuży
i głuchymi pomrukami burzy?

Kto przytuli tę damę smutną
drżącą wiatrem przejmującym
z bukietem żółtych chryzantem
przeplecionym ostem kłującym?

Tęskniącą za łabędzi powrotem
i milknącym bocianów klekotem
z pełnym, owoców, ogrodem
chlebem, pachnącym miodem?

Kto przyjmie, w mglistej koszuli
ucałuje oczy tęczą znaczone
w pszeniczne warkocze się wtuli
dojrzałą dłonią plecione?

Jesień rumieńcem jabłek zdobioną
z opadającym winnym gronem
czerwoną jarzębiną obwieszoną
i wiankiem borowików suszonych?

Kto pokocha...mnie Jesień?