Głodny

kołysać cię w mych ramionach
chcę twoich snów
kolorowo wymarzonych
drżących miłością mokrych pragnieniem
wpatrzona w jądro płomienia
pustkę moich oczu
dostrzeżesz swe odbicie
dziewczyno z łąki
sadu
miła tak bardzo pragnę twych ust
spójrz jak odchodzę gdy się odgradzasz
i nie ma dokąd środkiem jesieni
jak promieniem księżyca
znasz to uczucie to głód
nienasycony okrągli ramiona
przygniata
na wczoraj na wieki na teraz
twój a niczyj
nieswój i niegotowy